Daar waar de aardbeien nooit slapen
Een dag uit het leven van ambitieuze aardbeientelers Hendrik en Karen Satter
Wie vroeg genoeg het land bij Nieuwaal op komt draaien, ziet iets wat op het eerste gezicht lijkt op een doorsnee teeltbedrijf. Tot je beter kijkt. Boven de loods blijken appartementen gebouwd te zijn, de kas wordt verwarmd met slimme installaties, de stroom komt grotendeels van een eigen zonnepanelenweide en in de kantine spreekt men naast Nederlands ook Roemeens. Welkom bij Starberry, waar het draait om aardbeien, het gezinsleven en het vinden van oplossingen om zo duurzaam en energiezuinig mogelijk te telen.
Voor dag en dauw
Starberry ligt in Gelderland, aan de rand van het rivierengebied. In de kassen groeien Lady Emma’s — aardbeienranken die van maart tot november vruchten dragen. Hier wonen en werken Hendrik en Karen Satter met hun drie jonge kinderen, hun Roemeense team, een eigenzinnige hond en een grote passie voor wat ze doen. Vandaag lopen we een dagje met ze mee: tussen de planten, de plukkers, en de kleine rituelen die het telersbestaan bijzonder maken.
Het is vroeg. In de kas is het nog stil, maar binnen hangt al die specifieke geur van groene planten en vochtige grond. Als wij binnenstappen is Hendrik al uren bezig. “Ik loop altijd als eerste de kas in,” zegt hij. “Niet voor het dramatische effect, hoor, maar omdat ik wil weten hoe het ging vannacht. Mijn planten slapen nooit echt.” Hij zegt het luchtig, maar er schuilt iets in van een ouder die zijn kinderen liefheeft.
“Elke dag begint voor mij met het checken van het klimaat,” vertelt hij terwijl hij zijn route door de kas maakt. “Eerst even de nachtelijke grafieken bekijken en dan een rondje lopen. Kijken of alles nog klopt. Een soort ochtendgroet aan de planten.”
Geoliede machine
Om negen uur staat hij weer even in de keuken, waar een boterham op hem ligt te wachten — klaargemaakt door Karen, die dan net terug is van de schoolrun. Naast moeder van drie, is ze sportdocent op een middelbare school én werkt ze één dag per week mee in het teeltbedrijf. “Iedere ochtend breng ik eerst Jack (6) en Levi (5) naar school, Jade (9 maanden) gaat dan mee op sleeptouw”, vertelt ze. “Daarna begint mijn werkdag. Het is even plannen, maar het houdt me fris. Twee dagen met de kinderen, twee dagen met collega’s, en één dag op kantoor tussen de aardbeien, de administratie doen. Excel is soms echt lekker rustgevend hoor!”
Rustige bedrijvigheid
In de kas heerst een rustige bedrijvigheid. Zo’n 65 mensen werken dagelijks aan de verzorging van de planten en het plukken van de vruchten. “We werken in drie vaste teams,” legt Hendrik uit. “Een plukteam, een gewasonderhoudsteam en een doorhaalteam. Elk team heeft een supervisor. Daarboven staat nog iemand die alles coördineert. Dat zorgt ervoor dat het bedrijf ook doorloopt als ik er even niet ben.”
Teeltbedrijf in Tanzania
Want dat gebeurt wel eens. Niet omdat Hendrik stilzit – integendeel. Naast Starberry runt hij ook een teeltbedrijf in Tanzania (zie inzetje) én werkt hij continu aan het verder verduurzamen van het bedrijf in Nieuwaal. “De energieprijzen waren een enorme uitdaging, dus zijn we zelf stroom gaan opwekken met zonnepanelen. We hebben ook een warmtepomp, een WKK-installatie en vanaf volgend jaar ook accu’s. Zo kunnen we straks, van maart tot oktober, volledig onafhankelijk opereren. Duurzaam én goed voor de portemonnee.”
Ondernemen zit Hendrik in het bloed. “Of het nou gaat om aardbeienplanten, energievoorziening of buitenlandse avocadoboeren, ik zoek altijd naar waar het beter kan. Ons bedrijf is één grote puzzel. Ik hou ervan om die elke dag iets slimmer te leggen.”