“Sinds 1989 telen we asperges en van alle jaren die we gehad hebben, was dit één van de koudste ooit”, begint Carla. “Het was niet alleen koud het regende ook veel, waardoor de planten niet opwarmden. Ook de nachten bleven lang koud, wat niet echt meehielp. Ik heb dit seizoen niemand op het veld in een hemdje zien werken, daar was het gewoon te koud voor.” Rick is als Product Manager verantwoordelijk voor de aspergeverkoop binnen ZON en hij knikt instemmend. “Door de kou waren er veel minder asperges en ze waren ook dunner. We hebben het aantal kilo’s dit jaar dan ook niet gehaald.”

Toch horen we beiden niet klagen. “Ondanks dat we minder kilo’s uit de grond haalden, was de opbrengst wel goed” merkt Carla op. “We hebben vroege rassen gecombineerd met minitunnels, dus we stoppen ook altijd iets eerder dan de meeste aspergetelers. Die hebben nog kunnen profiteren van het mooie weer in de laatste weken. Voor ons is het echter prima zo, we hebben een goede opbrengst behaald voor onze asperges.” Rick vult aan: “Door de schaarste werden relatief hoge prijzen betaald per kilo, en zelfs voor de mindere klassen kregen we mooie prijzen. Door de goede prijs voor blauwe en violet asperges, wisten we betere middenprijzen te realiseren. Puur statistisch gezien hebben we dus een goed jaar gehad.”

Voor de sfeer en beleving van het aspergeseizoen, was het natuurlijk fijner geweest als het wat warmer was geweest. “We hebben weinig buiten koffie gedronken, wat toch wel jammer is. Meestal zitten we onder het werk tijdens de pauze lekker buiten in het lentezonnetje met z’n allen, maar dat was dit jaar helaas niet mogelijk. Door het natte weer moesten onze stekers vaak door de modder ploeteren, terwijl ze minder kilo’s uit de grond konden halen, dat maakte het werk zwaarder en het gaf ze ook minder voldoening.”

Toch vond Carla het ook dit jaar weer een mooie tijd. Elk jaar vindt ze het altijd weer spannend hoe het zal gaan lopen. “Het heeft iets bijzonders, het aspergeseizoen. Zeker, het is dan heel druk en er is in deze tijd bijvoorbeeld minder ruimte voor sociale contacten, maar dat vind ik niet erg, dat komt daarna wel weer. Ik ben iedere dag van ’s ochtends tot ’s avonds in de weer. Ik help mee met sorteren en zorg voor de bestellingen die aftuin geladen worden. Iedereen maakt graag een praatje en daar probeer ik ook tijd voor te maken, als het werk het toelaat.”

Natuurlijk gaat het gezinsleven gewoon door en in combinatie met asperges telen is dat soms best een uitdaging. “Het huishouden staat in de aspergetijd altijd een beetje op een laag pitje. Het lukt gewoon niet om alles bij te houden, maar gelukkig kan ik goed de boel de boel laten. Toch is er nog van alles dat geregeld moet worden voor het gezin. Nu onze jongste 18 jaar is en onze kinderen dus allemaal volwassen zijn, denk ik wel vaak: Hoe heb ik dit vroeger allemaal gedaan? Toch ging dat ook gewoon op de een of andere manier. Sinds een aantal jaar heb ik een eigen voetreflexpraktijk, dus het is nu vaak de uitdaging om dat goed te kunnen combineren met de aspergeteelt. Soms moet een klant bijvoorbeeld wat langer wachten voor een afspraak.”

Carla’s man Lauran is verantwoordelijk voor de andere bedrijfstakken, maar helpt in de aspergetijd ook geregeld een handje mee bij het sorteren en klaarmaken van de bestellingen. “We zijn samen altijd heel actief in de aspergetijd. Op veel fronten is er van alles te doen en qua werk, gezin, huishouden én eigen praktijk alles loopt door elkaar. Het is desondanks een gezellig tijd. Je hebt veel contact met andere mensen en het werk geeft veel voldoening.”